Kielce dn. 01.06.2020 r.
List otwarty Kancelarii Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej w RP.
Ef 5:16 „Wykorzystując czas, gdyż dni są złe.”
Mat 24: 7 „Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, i będzie głód, i mór, a miejscami trzęsienia ziemi.”
Obecna sytuacja związana z pandemią koronawirusa zainspirowała nas do napisania listu, który mamy nadzieję stanie się dla was wszystkich zachętą do aktywności na rzecz pozytywnych zmian w naszych zborach w całym kraju.
Epidemie według nauczania Nowego Testamentu są znakami zapowiadającymi powrót Pana Jezusa Chrystusa. Obecna sytuacja jest trudnym okresem i wymaga szczególnego działania. Najczęściej definiujemy kryzys jako współistnienie w danym czasie z jednej strony zagrożeń, a z drugiej wyzwań i nowych możliwości.
Drogie Siostry i Drodzy Bracia jako Kancelaria Kościoła chcemy pomóc Wam uniknąć zagrożeń i jednocześnie mieć oczy otwarte na nadchodzące zmiany. Historia uczy, że chrześcijaństwo w pierwszych wiekach szczególnie rosło w czasie epidemii pustoszących Imperium Rzymskie, a miłosierdzie okazane przerażonym i cierpiącym zmieniało świat. W 1918 roku rodzący się ruch zielonoświątkowy zachował się bardzo dojrzale w czasie pandemii grypy hiszpanki niosąc zbawienie dla wielu. Wierzymy, że jesteśmy w stanie sprostać wymaganiom obecnej trudnej chwili, przejść przez nią zwycięsko, a nawet wykorzystać dla Bożej chwały.
Jest to sprawdzian prawdziwego przywództwa: odwagi, a jednocześnie dojrzałości, w miejsce bierności przemyślanego działania, które pozwoli zbudować strategię rozwoju zboru. Nie chodzi nam tylko o przetrwanie, ale czynne wpływanie na panujące okoliczności. Jeśli w jakimś czasie potrzebni są liderzy, to właśnie najbardziej w czasie kryzysu. Apelujemy do wszystkich pastorów, starszych, diakonów oraz liderów, abyście stanęli na wysokości zadania ( D. Ap. 20:28).
Jest to czas diagnostyczny dla nas i dla naszych zborów. Prośmy Ducha Świętego, aby pozwolił nam wyciągnąć właściwe wnioski. Jakie są nasze słabości i jakie silne strony? Co jest ważne, a co niepotrzebne? Prorok Ageusz cytowany w Nowym Testamencie mówi
o wielkim potrząsaniu, które ma towarzyszyć budowaniu Świątyni przyszłości. Jeśli dziś stoimy na trzęsącej się ziemi, wykorzystajmy to, aby zobaczyć co w nas jest Bożym Królestwem a co nim nie jest. Nie bójmy się nawet trudnych wniosków, dlatego, że Bóg zawsze daje drogę wyjścia. ( Ag. 2:6, Heb. 12:25-27) Słuchajmy, co Pan ma nam do powiedzenia.
Kościół powinien być miejscem bezpieczeństwa.
Największym wyzwaniem przed politykami na całym świecie było znalezienie wobec nieznanej choroby równowagi pomiędzy bezpieczeństwem medycznym: przygotowanie służby zdrowia, a bezpieczeństwem ekonomicznym: zamrożenie gospodarki i kwarantanna całego społeczeństwa. Nic dziwnego, że podjęte działania na początku były tak radykalne. Chcemy zachęcić do przestrzegania wszystkich rozporządzeń rządzących ( Rz. 13:1), a jednocześnie podać kilka faktów i wskazać na konieczne strategie dające bezpieczeństwo.
W momencie pisania tego dokumentu w Polsce było rozpoznanych 21 tysięcy przypadków Covid 19. Niestety dla tysiąca chorych skończyło się to śmiertelnie. Wykonane niedawno badania zdrowej populacji wykazało, że 2 % ma już przeciwciała, czyli przechorowało infekcję sars-cov 2 bezobjawowo. 2% stanowi około 750 tysięcy osób. Możemy z tego wyciągnąć następujące wnioski. :
- Większość przechorowuje tą infekcję bezobjawowo.
- Będziemy z tą infekcją żyli jeszcze długo, a więc musimy się nauczyć nowych realiów.
- Izolacja całego społeczeństwa jest bezcelowa.
- Należy objąć izolacją i szczególną opieką ludzi z grupy ryzyka ( osoby starsze, obciążone wieloma chorobami w tym układu oddechowego i krążenia, mieszkańców domów opieki społecznej i domów starców).
Reasumując akcent z bezpieczeństwa medycznego powinien być przesuwany na inne aspekty bezpieczeństwa. Tutaj pojawia się wielka rola naszych zborów i naszej służby w następującym zakresie:
- Bezpieczeństwo duchowe ( wskazanie na zbawienie w Jezusie Chrystusie).
- Bezpieczeństwo emocjonalne ( posługa duszpasterska, zapobieganie zaburzeniom psychicznym, zapobieganie pogłębiającej się izolacji i samotności poprzez odbudowę życia wspólnotowego).
- Bezpieczeństwo ekonomiczne ( fundusze pomocy, pomoc w znalezieniu pracy, wsparcie dla ludzi biznesu).
- Bezpieczeństwo rodziny (poradnictwo i opieka duszpasterska).
Razem z odmrażaniem gospodarki powinno nastąpić odmrożenie życia zborowego w ramach obowiązujących rozporządzeń. Zalecamy w miarę waszych możliwości do powrotu do nabożeństw oraz nieformalnych spotkań wierzących. Na nabożeństwach jesteśmy zobowiązani zachować zalecone odstępy, zapewnić środki dezynfekcyjne, ograniczyć witanie się podaniem dłoni. Osoby gorączkujące i z objawami infekcji dróg oddechowych powinny pozostać w domach i szukać porady lekarskiej. Każdy zbór musi na nowo zdefiniować zasady swojej działalności w nowej rzeczywistości.
Ponieważ izolacji powinny być dalej poddane dalej osoby starsze i schorowane, wymagają one wyjątkowej i przemyślanej opieki (regularny kontakt telefoniczny, zakupy, pomoc z opłatami). Warto zaznaczyć, że oprócz bezpieczeństwa medycznego, te osoby potrzebują dużo wsparcia duchowego i emocjonalnego a także działań praktycznych.
Musimy szczególnie zadbać o kontakt z osobami chorującymi na Covid 19 albo poddanymi kwarantannie. Ważne, aby te osoby w czasie fizycznej izolacji nie czuły się jednak opuszczone.
Warto zaznaczyć, że bezpieczeństwo jest budowane w realiach prawdziwej wspólnoty, rozmowy i wzajemnej troski. Zadbajmy, aby miało to miejsce w naszych zborach ( Jn 13:35).
Czas epidemii jest czasem tworzenia silnych aliansów. Zachęcamy wierzących do umacniania swoich małżeństw i rodzin, budowania przyjaźni i wspierania swoich lokalnych zborów. Zachęcamy liderów do budowania relacji między zborowych. Bądźmy blisko siebie i wyjdźmy z obecnej sytuacji jeszcze mocniejsi.
Czas kryzysu jest też czasem nowej otwartości na Ewangelię i naukę apostołów. Pamiętajmy, aby skupiać się nie tylko na swoich potrzebach, ale być wsparciem dla ludzi wkoło nas niosąc Ewangelię Jezusa Chrystusa, modląc się, pomagając praktycznie i pozostając przyjaciółmi. Dzisiaj nawet proste ludzkie gesty mają wielką wartość. To właśnie teraz misja naszego Kościoła ma szczególnie znaczenie dla Polski i Polaków. Apostoł Paweł naucza nas, aby mądrze wykorzystywać chwilę pośród złych dni. ( Ef 5:16).
Bracia i Siostry to właśnie w takiej chwili znaleźliśmy się dziś. Dlatego dołóżmy wszelkich starań aby być razem, zachowując jedność w imieniu naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Pamiętajmy o modlitwie (1 Tym. 2:1-4) i o wyświadczaniu dobra wszystkim ludziom, zwłaszcza domownikom wiary (Gal. 6:10).
Z Bożym błogosławieństwem
Prezbiter Naczelny KChWE
Andrzej Jeziernicki