II. Cele działalności i zasady ich realizacji

§ 4.

Celem Kościoła jest:
1) głoszenie Słowa Bożego i czynienie ludzi uczniami Pana Jezusa Chrystusa zgodnie z Pismem Świętym;
2) wypełnianie funkcji religijnych wobec członków i innych osób objętych posługą Kościoła;
3) włączanie się w działalność oświatowo-wychowawczą i charytatywno-opiekuńczą, szczególnie w dziedzinie zwalczania patologii społecznych;
4) krzewienie chrześcijańskiej idei umacniania rodziny i chrześcijańskiego wychowywania dzieci w oparciu o uniwersalne elementy nauki ewangelicznej;
5) kształtowanie postaw społecznych, opartych na zasadach etyki chrześcijańskiej.

§ 5.

1. Cele, o których mowa w § 4 są realizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi Rzeczypospolitej Polskiej, m. in. poprzez:
1) określanie doktryn religijnych i zasad wiary;
2) organizowanie i publiczne sprawowanie kultu;
3) udzielanie posług religijnych oraz organizowanie obrzędów i zgromadzeń religijnych w postaci manifestacji, procesji, chrztów publicznych, ewangelizacji, odczytów, koncertów muzyki chrześcijańskiej i innych;
4) zarządzanie sprawami kościelnymi według własnego prawa i swobodne wykonywanie władzy duchownej;
5) kształcenie i powoływanie duchownych, w tym organizowanie seminariów teologicznych i szkół biblijnych;
6) realizowanie inwestycji sakralnych i kościelnych;
7) nabywanie, posiadanie i zbywanie majątku ruchomego i nieruchomego oraz zarządzanie nim;
8) zbieranie ofiar, składek, przyjmowanie darowizn, spadków i innych świadczeń od osób fizycznych i prawnych;
9) wytwarzanie oraz nabywanie przedmiotów i artykułów potrzebnych do celów kultu i praktyk religijnych oraz korzystanie z nich;
10) nauczanie religii, w tym także za pomocą prasy, książek, druków, filmów i środków multimedialnych oraz wystaw o tematyce chrześcijańskiej;
11) korzystanie ze środków masowego przekazu;
12) prowadzenie działalności oświatowo-wychowawczej;
13) tworzenie organizacji na rzecz formacji religijnej, kultu publicznego oraz przeciwdziałania patologiom społecznym i ich skutkom, w tym zakładanie fundacji;
14) prowadzenie działalności charytatywno-opiekuńczej i społecznej;
15) zakładanie, posiadanie i poszerzanie cmentarzy;
16) inicjonowanie powstawania i przystępowanie do krajowych organizacji międzykościelnych;
17) uczestniczenie w międzynarodowych organizacjach wyznaniowych i międzywyznaniowych oraz utrzymywanie kontaktów zagranicznych w sprawach związanych z realizacją swoich celów;
18) opiekę duszpasterską nad rodzinami członków kościoła i sympatykami;
19) tworzenie, przekształcanie i znoszenie zborów oraz kościelnych jednostek organizacyjnych;
20) inne formy działalności, związane z celami Kościoła i służące realizacji celów statutowych.
2.Kościół może prowadzić odpłatną i nieodpłatną działalność pożytku publicznego, w szczególności w sferze takich zadań publicznych jak:
1) działalność charytatywna i pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;
2) ochrona zdrowia;
3) działanie na rzecz osób niepełnosprawnych;
4) nauka, edukacja, oświata i wychowanie;
5) przeciwdziałanie patologiom społecznym;
6) kultura, sztuka, ochrona dóbr kultury i tradycji;
7) rozwijanie kontaktów i współpracy między społeczeństwami.
3.Działalność pożytku publicznego może być prowadzona w formach wyodrębnionych przez kościelne jednostki organizacyjne oraz fundacje i stowarzyszenia powoływane przez Kościół.

§ 6.

1.Formy realizacji celów Kościoła, o których mowa w § 5 statutu, mogą być prowadzone zarówno w obiektach własnych Kościoła, jak i poza nimi, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
2.Kościół i jego jednostki organizacyjne mogą korzystać ze świadczeń wykonywanych na ich rzecz przez wolontariuszy. Warunki świadczeń wykonywanych przez wolontariuszy określają porozumienia między Kościołem lub jego jednostką organizacyjną a wolontariuszami oraz powszechnie obowiązujące przepisy prawa.

§ 7.

Do realizacji zamierzonego celu Kościół wyłania spośród swoich członków zorganizowane struktury wewnętrzne i posiada niezbędny majątek.