§ 38.

1. Seminaria są kościelnymi jednostkami organizacyjnymi, posiadającymi osobowość prawną, powołanymi do kształcenia duchownych i pracowników Kościoła.
2. Seminarium posiada nazwę własną, określoną w uchwale o utworzeniu seminarium.
3. Seminarium Kościoła tworzy, znosi i przekształca Kancelaria Kościoła lub Rada Zboru, z zastrzeżeniem postanowień § 28 ust. 4 statutu.
4. Terenem działania seminarium jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określone w uchwale o utworzeniu seminarium.
5. Seminarium może działać również poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z miejscowym prawem.
6. Siedzibą seminarium jest miejscowość, określona w uchwale o utworzeniu seminarium.
7. Likwidatorem seminarium jest ostatni rektor, chyba że uchwała o zniesieniu seminarium stanowi inaczej.

§ 39.

Do zadań seminarium należy w szczególności:
1) kształcenie duchownych i pracowników Kościoła;
2) prowadzenie działalności naukowo-badawczej;
3) organizowanie sympozjów i konferencji;
4) współpraca z podobnymi instytucjami w kraju i za granicą.

§ 40.

1. Organem seminarium Kościoła jest rektor powoływany i odwoływany przez organ tworzący seminarium.
2. Do kompetencji rektora seminarium należy:
1) kierowanie bieżącą działalnością seminarium;
2) wyznaczanie głównych kierunków rozwoju seminarium;
3) wykonywanie uchwał organu tworzącego seminarium;
4) reprezentowanie seminarium na zewnątrz, zaciąganie zobowiązań majątkowych w imieniu seminarium;
5) zarządzanie majątkiem seminarium;
6) składanie organowi tworzącemu seminarium okresowych sprawozdań z działalności seminarium.