§ 14.

1. Naczelną władzą Kościoła jest Synod.
2. Zwyczajny Synod zbiera się raz na 5 lat.
3. Nadzwyczajny Synod zwołuje w razie potrzeby Kancelaria Kościoła, zgodnie z uchwałą Kolegium Pastorów.
4. W skład Synodu wchodzą z urzędu członkowie Kancelarii Kościoła, Kolegium Pastorów, komisji kontrolującej, a także rektorzy i dyrektorzy kościelnych jednostek organizacyjnych tworzonych przez Kolegium Pastorów oraz delegaci Zborów w liczbie od 1 do 3 osób.
5. Na Synod mogą być zaproszone przez Kolegium Pastorów inne osoby – bez prawa głosowania.
6. Synod podejmuje decyzje w formie uchwał. Do ważności uchwał Synodu niezbędne jest, aby co najmniej 1/2 liczby Zborów, o których mowa w ust. 4 była na nim reprezentowana. Uchwały Synodu uważa się za podjęte, jeżeli głosowała za nimi zwykła większość obecnych członków Synodu.
7. Synod jest ważny, jeżeli wszyscy jego członkowie zostali powiadomieni z wyprzedzeniem co najmniej trzydziestodniowym o terminie i miejscu obrad albo jeżeli obecni są wszyscy członkowie Synodu i żaden z nich nie wyraził sprzeciwu w sprawie obrad przed ich rozpoczęciem.
8.Obrady Synodu prowadzi Przewodniczący Komisji Synodalnej, a w razie jego nieobecności lub niemożności pełnienia tej funkcji, upoważniony przez niego zastępca, a w przypadku braku takiego upoważnienia, zastępca upoważniony przez Kancelarię Kościoła.

§ 15.

Zakres uprawnień Synodu obejmuje:
1) wysłuchanie sprawozdania Prezbitera Naczelnego o stanie Kościoła, zatwierdzonego przez Kolegium Pastorów oraz sprawozdania komisji kontrolującej;
2) decydowanie w sprawach wniesionych przez Kolegium Pastorów, Kancelarię Kościoła, komisję kontrolującą oraz członków Synodu, chyba że statut stanowi inaczej;
3) decydowanie o rozwiązaniu Kościoła;
4) podejmowanie uchwał w innych sprawach nie zastrzeżonych do kompetencji innych organów Kościoła.