Mówiąc o ruchu zielonoświątkowym w Polsce, warto zaznaczyć, że jego początki przypadają na okres, gdy ziemie polskie pozostawały pod zaborami. Nie było więc Polski jako państwa, ale byli Polacy, którzy żyjąc na tych ziemiach, przyjmowali nowe idee, włączając się w ten sposób do światowego pentekostalizmu.

Pierwszymi Polakami, którzy przeżyli chrzest Duchem Świętym, byli niektórzy członkowie Społeczności Chrześcijańskiej – ruchu neopietystycznego w łonie luteranizmu na Śląsku Cieszyńskim. Zostali oni jednak wykluczeni ze Społeczności Chrześcijańskiej, co zmusiło ich do założenia Związku Stanowczych Chrześcijan. Został on zarejestrowany w 1910 r.
w Cieszynie i stał się w ten sposób pierwszym, zielonoświątkowym Kościołem na ziemiach polskich. Związek Stanowczych Chrześcijan obejmował swym zasięgiem zbory zielonoświątkowe, znajdujące się na Śląsku Cieszyńskim. Przed wybuchem II wojny światowej liczył on około 2 tysięcy członków.